Om half negen draait dan ook de Mercedes, en na een groet aan de bemanning van de Fryslân vaar ik weer terug richting Tricht, en opnieuw is het mooi weer, getuige de foto’s:

Het is net of je zelf door een groot schilderij heen vaart:

Opnieuw verschijnt Deil:

Ik begreep dat het voor veel jachtwerven moeilijker wordt in de nieuwbouw, toch vinden we hier nog een nagelnieuw boeierachtig model op de wal:


Dan laat ook de molen van Enspijk zich op afstand zien:

Ook de vaartocht terug geeft weer een heel ander perspectief net onder de A2 door:

erna geeft de dikke toren van Beesd zich gedeeltelijk bloot:

En zulke plaatjes zijn typisch de Linge, Gellicum:

Acquoy, het Pisa aan de Linge, heeft wel het allure van Beesd maar had niet zoveel centen getuige de grootte van de toren, wel een heel leuk dorpje prachtig gelegen aan de dode arm van de Linge:

soms kan je iets samenvatten in een landschappelijk tafereeltje rietland, een grazende koe en op de achtergrond de toren van Asperen:

We hebben haast, zo komt het dat we nu al bij Leerdam zijn:

Enkele krabbels in het journaal boekje vertellen me dat de Vrijbuiter 13.35 uur door de spoorbrug van Arkel vaart, waarna deze mooie sleepboot ons tegemoet kwam:

het was noodzakelijk daarvoor ook even om te kijken:

landelijk gelegen:

Een wat onscherpe foto om te laten zien dat er soms nog vaart is:

Zwaanskuikenbrug:

Het heeft wel wat in zo’n paddenstoel te wonen rood met witte ramen:

Ineens is het 16.25 uur als de Vrijbuiter haar neus aan de buitenkant van de sluis van Vianen laat zien, en de Anna Margaretha erna naar binnen gaat, een mooie steilsteven:

waarna er nog een plekje is aan de achterkant van het jachten meldsteiger, en ik later deze opname in westelijke richting maak:

Dat we op zondag in de Plettenburghaven waren, in Vreeswijk, getuige 2 foto’s te vinden op de site Flickr: buteijn’s Photostream via Google opgespoord, en gaan op maandag het zelfde ritje terug naar Hardinxveld.
Tijd om te schiemannen een oud gezegde over het opkalefateren van de boot, dingen die niet helemaal goed werken zoals de water afscheider een definitieve goede plaats geven.
Hij was zolang in een doorgesneden 5 l. jerrycannetje op het vlak neer gezet maar is dus nu keurig opgehangen net onder de uitstroom van de tank, tegen een nieuw stukje achterschot:

Het vaarseizoen zit er weer op met de foto’s van het varen, en de boot moet winterhard gemaakt worden, dus olie verversen, en ruitensproeivloeistof door het buiten boord systeem op laten zuigen.
In het verleden iets uitgedacht, een T stuk met de stam naar boven met een verloop van duims naar half duims met een kogelkraantje en verzekerings technisch een ½ duimse stop.
Dan start ik de motor met de buitenboord kraan open, en een slangetje aangesloten op het geopende kraantje en in de jerrycan, waarna ik de buitenboord kraan dichtdraai en de vloeistof in het buitenboordsysteem gezogen wordt:

Ook het houtwerk naar binnen, mast, seinbakken, windscherm met houten frame latten aan de onderkant, en alles moet zo weer een plekje krijgen, wel kaal bovenop:

Er is weer zat te klussen, elektra vernieuwen dashboard binnen dus sluiten we de elektra af en slopen de oude bedrading achter de betimmering weg, nadat ik enkele foto’s heb gemaakt over hoe het was:

Hebben jullie dat ook, ben je aan iets begonnen slaat de paniek enigszins toe, komt het allemaal wel weer goed, en hoeveel ruimte gaat die “moderne uitstraling”wel niet innemen:


ondertussen had ik al enig idee hoe het er uit moest gaan zien, ondanks dat denk je vaak veel te ruim, hier een “proefopstelling” wat later uiteraard de nodige wijzigingen kreeg:

Waar dus een oude OMO doos al dan niet goed voor is!

Boodschappen gedaan bij de timmerman, die nog een stukje notenhout fineer voor me had, en met een stukje oud watervast triplex begon al een beetje de gewijzigde versie.
Schoonzoonlief vond het niet compleet zo zonder toerenteller, en maakte me enthousiast om het geheel dan maar wat uit te breiden met de antieke toerenteller, het hele zaakje op het bureau en een fotootje ervan, ‘k vond mezelf al een hele Piet!

Als je de volgende foto ziet, dan heb ik maar even de linkse schakelaartjes verwijderd, een gat gezaagd met de beugelfiguurzaag die al tien jaar niet in mijn handen is geweest, en de VE Multi control bus geplaatst:

Zat natuurlijk weer scheef, dus later wat rechter gebreid, moest natuurlijk wel weer een nieuwe kabel halen want de standaard 3 meter was niet lang genoeg.
Dan ligt al weer 1½ week ijs naast de Vrijbuiter en kan me gelukkig af en toe goed warmen bij de Pelgrimkachel

Hier is de dooi al weer ingetreden:

Ook het spotje in de kajuit kon ik mooi plaatsen, daar de boel nu open lag, en eindelijk deed het bakboord luidsprekertje het ook weer. (draadje los aan de radio)
Al met al een heel klusje, waar je aardig je gedachten bij zou moeten houden, maar ik ben steeds met een ander elektriekje bezig soort van chaotisme, een eigen bedacht woord.
Daardoor duurt het natuurlijk lekker lang en heb je wat omhanden, anders duurt de winter zo lang, maar eindelijk komt er toch schot in, en heb ik de stukken en brokken weer bij elkaar geraapt en dan begint het passen en meten van de grondbetimmering.

de bedoeling is om er platen overheen te plakken, zodat het geheel een betere afwerking krijgt, wat ook gemakkelijker afneemt, dus schoner blijft.
Dus na veel plakken en puzzelen het volgende beeld:

De tijd gaat snel met zoveel passen en meten, ik wil zo mogelijk alles demontabel houden, dan kan je er zonder slopen tenminste bij als het nodig is, je kunt je afvragen, heeft de maker er wel vertrouwen in, maar ook hierin bied het verleden geen garantie voor de toekomst.
Toch lijkt het heel wat, als dan toch het eindresultaat in zicht komt, het is niet zo fraai om die automaat stoppen net buiten het luikje te laten komen, maar ruimte is ook wat waard.
Hier dan in grote lijnen het eindresultaat, waarmee ik voorlopig de verslagen weer stop.

Rest mij dan jullie geluk te wensen bij het vaarklaar maken na de winterslaap, ergens over enkele weken, flink poetsen en verven, ik hoop rond ½ mei te gaan varen, nog zat te rommelen voor die tijd.
Groeten, Willem.