van beroeps naar recreatief

[schipper-willem]

De laatste brug van het kanaal Stolpen –Schagen komt in ’t zicht, ze kunnen het nog een sierlijke ophaalbrug net voor de splitsing met het Noord Hollands kanaal:



Dan zijn we ineens bij de kern van de zaak te Petten:



Ze hebben hier oude:



en nieuwe molens echter beiden halen de luchtstroom gedeeltelijk weg, zou dat op den duur niet leiden tot klimaat verandering zodat we ons opnieuw moeten inspannen o.a. in de vorm van collectief meebetalen aan co2 vermeerdering?:



Aan de einder de Hondsbossche Zeewering driftig geleerd in de 50er jaren op een dorps basisschooltje toen de wereld klein en Europa verdeelt maar minder erg als nu was:



Zouden de kern-muzikanten gedacht hebben, als het fout gaat steken we gauw de hondsbosser door dan kan zeewater de hitte koelen!
Zou ik daar soms wat dichterbij kunnen komen, het geheel intrigeert me mateloos en dwaal zomaar ergens rechtsaf een kronkelend vaartje in maar deze kulk is toch te laag:



net ervoor kun je bakboord uit naar Groet maar daar ik nog naar Alkmaar wilde heb ik op de waterplaats even geluncht en heb het onherbergzame oord weer verlaten:



Zo kan die wel weer, Willem!

[schipper-willem]

3 Kwartier later was ik weer op het Noord Hollands kanaal en dwaalde weer door de soms pittoreske dreven:



Weer zo’n mooi model uit de 60er jaren toen ze nog mooie modellen te voorschijn toverden:



Het lijkt wel een voormalige parlevinker wel mooi opgebouwd:



Dan zijn we zomaar in Alkmaar om 14.30 uur lig de Vrijbuiter vast aan de Bierkaai waar diverse bussen muziekkorpsen en muziekinstrumenten uitspugen.
Als ik uit belangstelling vraag waar dit alles toe dient blijkt er in de kaasstad op het waagplein een taptoe te zijn.
Eerst maar even zien of mijn nicht die hier vlakbij een optrekje huurt thuis is, maar dat blijkt niet zo te zijn, ik loop terug en schiet maar even een plaatje als bewijs dat er echt naar toe gevaren is:



Wat is een beetje stad in Nederland zonder grachten, ook hier was vroeger de handel per schip van levensbelang, geen wegen en wel water dus weinig keus:



ik heb zomaar het idee dat deze Spaanslegersteeg het smalste straatje is van Nederland:




Het is ook wel mode tegenwoordig iedere gerenommeerde stad heeft op één of andere manier rondvaartboten om je heerlijk relaxt mee te laten voeren:



Straten als Findsen en Sint Annastraat spreken tot de verbeelding vanuit het jongensboek van Kluitman " van Alkmaar de Victorie " redelijk wordt daarin de 80 jarige oorlog verwoord:



Het geheel getuigt wel van een gouden eeuw heden ten dage wat ook voor mij geld als ik terug wandel naar boord.
Groet, Willem.

[schipper-willem]

De taptoe is hier voor velen een hot item gezien de belangstelling met speciaal een ere tribune voor de prominenten georganiseerd door de rabobank waar de leden op vertoon van hun “vrijbrief” een plaatsje krijgen.
Enigszins bedenkelijk zie ik als toeschouwer dit alles aan en denk, zouden ze wat netwerken en terwijl de taptoe al spelend zijn pasjes maakt en er nog enkel deals besproken worden:



Een mooi plaatje van de waag bij avond sfeervol en kunstig was het wel, knap om zo getimed op te kunnen treden, echter de competitie heb ik niet uitgekeken en ben weer op tijd naar boord gegaan.
De andere dag was het heel wat rustiger en kon op het gemakje wat foto’s maken:





Zomaar een straatje een etalage uit de tijd van mijn jeugd een fiets prullaria oude radio en een straal lamp:



Dit zal wel een van de bekendste gevels van Alkmaar zijn, protserig rijk:



Provinciehuizen zijn ook altijd dominant aanwezig al is dit in deze drukke winkelstraat niet geheel misplaatst:



Nog een romaans bouwwerk een middeleeuwse kolos in een rijke stad





Ook een mooi gerestaureerd hofje kan hier ook niet ontbreken:



Als afsluiting zijn we weer terug aan de Bierkade waar juist het wachtschip van de scouting zijn stekkie opzoekt nadat zij als moederkloek haar gevolg voor even los liet:





Tot de volgende keer, Willem.

[schipper-willem]

Vandaag ben ik al bijtijds op dreef daar ik lees dat er om 07.30 uur al aan het varen ben en zie toch veel achterstallig onderhoud onderweg:





Een verlengde klipper waar men trots op was zo’n 50 jaar geleden nu wat verpaupert uitgerangeerd en met grootse plannen die zoals veel in het leven moeten worden bijgewerkt.
Met een schip is het zo als je er aandacht aan schenkt is het binnen de kortste keren een armoedig gezicht en zie je dat er geen schippers op zijn:



Hoe moedig deze tjalk ook nog zijn kop omhoog steekt het ziet er na jaren van oplappen niet uit en alleen de aanhouder zal winnen:



Deze stoere beurtmotor heeft ook al een dof uiterlijk dit schip had vroeger een achteronder dat wil zeggen men huisde onderdeks zowel achterop als voorop met een simpele stuurhut en buitenom via een schuif met ijzeren deurtjes naar het achteronder.
Dat was het verschil met een “luxe motor” die een salonroef achterop had met een ingang via een trap naar de stuurhut alles binnendoor.
Als je voor de schipper een boterhammetje klaar moest maken moest je dus buitenom van het achteronder naar de stuurhut:



Dan zijn we ineens in de Zaan, dus al even over het Alkmaardermeer en vindt hier voor sommigen de ware Jacob met erachter de Elfin wel weer iets uit het stoomtijdperk:





We pauzeren weer even tot later, Willem.

[schipper-willem]

Regio gebonden schepen, een voorbije periode, eind vijftiger begin zestiger jaren vertoonden de eerste steilstevens zich in de Rotterdamsche haven.
Het was toch wel lef om, gedwongen door afname van werk in eigen regio helemaal uit het Groningse en Veenkoloniën naar het westen des lands te komen.
Partijtjes van 50, 60 of 70 ton waren nog gemeengoed op de schippersbeurzen en van Rotterdam met zijn woelige wateren lagen de tarieven gunstiger dan in het noorden.
Hier een regio gebonden Amsterdamse sleepboot nu veel in recreatie maar soms zie je nog die sleepbootjes met een sliert bakken cacao er achter ECHTER voor veel van deze scheepjes is het ondoenlijk om aan de nieuwe eisen der scheepvaartinspectie te voldoen en verdwijnen van lieverlee uit het professionele strijdgewoel van de Zaan:



Waarom dan wel weer de molens in originele staat in functie daar hoort toch ook de scheepvaart van weleer tussen mensen het is wel 11.55 uur:



Eens een armoedige houtenhuisjes buurt met af en toe een rijk groot huis er tussen en nu verdringt het geld zich om zo’n arm huisje te bemachtigen:





alweer eens een gelikt slepertje en nog even dan ben je echt te laat met het eenvoudige onderhoud op den duur wordt je laklaag porreus en blijft het vuil er te vast op zitten met als gevolg corrosie onderhuids:



Zoals je ziet heb ik de reddingsboei maar laten hangen, als mij zo iets zou overkomen zou ik haar de volgende dag al weer boven water willen hebben keus en smaak verschillen!



Waarom krijg ik ineens trek in een heerlijk kaakje en wat te denken van een reep chocolade:



De sluis staat roodgroen dus sluit ik dit epistel af,
Groet Willem.

[paure nesci]

Prachtig Willem !
gr Do

[schipper-willem]

Geschut om 10.30 uur vaar ik door de Voorzaan naar het Noordzeekanaal en zie wat later een oude bekende.
Terug naar mijn jeugd in Maassluis dus die herinneringen in al die musea raak ik nog zomaar niet kwijt.
Vaak was ik op het Schanshoofd te vinden als jongen van een jaar of 7 en keek mijn ogen uit met al die zeeschepen die langs voeren vaak traag door tegenstroom en soms kwam er ineens leven in de brouwerij.
Dan voer er een schip de haven uit of er kwam er één binnen, zo’n schip heb ik dan toch maar mooi op de gevoelige plaat vast gelegd:



En pas thuis eigenlijk nu in februari bij het intensiever bestuderen van het casco snapte ik pas mijzelf door te ontdekken dat dit de voormalige drinkwaterboot van Maassluis was die op de foto stond.
Het water werd ingenomen op de Oude Maas ongeveer waar het Delta ziekenhuis zich bevindt en met 90 pk brons voer het schip met 323 ton water naar de buitenhaven met het laatst van de ebstroom om overstuur d.w.z. achteruit de haven in te komen.
Je had dan wel geluk want de Brons was een waar muziek instrument, in 1965 gekocht door neven van vader die de tanker om lieten bouwen tot zelfzuigend beunschip en het met een nieuwe G.M. motor in de vaart brachten met de naam Rio 3
Mijn broer heeft er ook nog opgevaren dus dat is dan weer een extra dimensie.
De bedoeling voor vandaag is dus naar Haarlem te varen opdat ik vrouw en dochter met 2 kleinkinders op visite krijg morgenmiddag.
nog wat plaatjes onderweg:





Passage sluis Spaarndam om 12.05 uur en kan het niet laten om dit Oorlam op de korrel te nemen zelf zou ik zoiets eerder een potlam noemen om heerlijk te vertroetelen:



Diverse schepen passeren de revue hier een oud ijzeren kraakschip sleepschip als voorloper van de beurtschepen die met hun brede stootrand (berghout) in de zeehavens operationeel waren:



Helaas bezit ik nog een oude vaarkaart waar de eerste brug niet opstaat zodat ik de naam niet weet maar zie wel de voorraad van de scheepssloperij van Treffers liggen.



Alles verdwijnt zo van lieverlee schepen komen schepen gaan mooie sierlijke lelijke alles net als wij, al schuif ik dat nog even voor mij uit tot de volgende Willem.

[schipper-willem]

Wat een kwast verf hier allemaal teweeg brengt zo kan je van een “gewoon”klippertje nog heel wat maken, en toeristisch gezien nog een aardig aanzien.
Toch zie ik het meer als een folly zo;n kolossale tent achterop en een dubbeldikke mast en giek de verhoudingen kloppen niet:



De oude dame gaat echter zo het er nu naar uit ziet haar zo’n kleine 50 jaar jongere zus overleven, zoiets als David verslaat Goliath, oude verhalen komen hier weer tot leven:



Laag is het waterpeil door de zuidelijke wind zodat heel voorzichtig de Waarderbrug genaderd wordt en we dus geen brugopening behoeven al raakte een lipje nog net de onderkant krap 2.20, havengeld betaald voor één nacht
Veel is er langs het Spaarne te ontdekken, oud verwaarloosd sierlijk en verminkt ontwaar ik hierin een oud IJveer?:



Er achter een sierlijk schoenermodel met een potsierlijk opbouwtje, waarom vallen mensen op mooie modellen en maken er later een Janboel van, of zou later nog moeten komen?



Het lijkt of de olieboer hier ook voor Pampus ligt al heeft hij de bunkerplaats goed gesitueerd in deze prachtige stad:



Door de Catharijnebrug, die de hoogste hoogte aangeeft dus naar het midden lager zodat ook hier nog bijna geraakt werd meer ik de Vrijbuiter over stuurboord aan de Koudenhorn af en dwaal nog even de stad in, morgen komt vrouw en dochter met kroost mij een bezoek vereren.
Trouw sta ik rond de middag op 22-09-2015 op het monumentale station te wachten en na een hartverwarmende begroeting lopen we even de stad in en al dwalend naar boord.
Na de pastamaaltijd is het weer tijd voor de visite om te gaan en kan ik met een ander jacht nog mee door de stad hier de ecoboot:



Hier stop weer voor even het relaas, groet Willem.

[Evert]

Die ene boot waarvan je dacht dat het een ijveer was is dat helaas inderdaad. Hoe je zo'n mooi scherp scheepje zo kan toetakelen. Dat klippertje is de vlieger. Eerst van jan van aartrijk en nu van zijn dochter. Meer daarover op kiteflyer.nl

[schottel]

De OORLAM was of is van een vriend van Andre van Duin,lag altijd bij het Leidseplein.
Wat is het altijd heerlijk om je verhalen te lezen.
Groet Schottel.

[schipper-willem]

Mijn vader zou het volgende verwoorden, Liefst oh Liefste kom varen, op de lokkende lokkende Spaarne!
Opnieuw bijna windstil wel veel vocht in de lucht maar een rimpelloos water waarin de Maria zicht thuis voelt, weer zo’n scheepje met een kruiserkontje.
Er naast een Beenhakker kottertje ook mooie scheepjes:



Een kloek scheepje de Onderneming mooi van lijn en men laat de schoorsteen roken!



Ik vaar nog door de eerste brug te Vijfhuizen die op afstand bediend wordt en er voorbij is er krap nog een plaatsje aan het overnachting steiger, oer Hollands:



Des avonds na de afwas geniet ik van het prachtige uitspansel en ga op tijd naar bed:



Op 23-09-2015 ga ik om 08.45 uur weg met blakstil weer en na enkele mooie plaatjes de mist hangt nog boven de landouwen en mensen op de fiets lijken soms wel spoken.
Witte wieven dansen en vinden in het dal een afgesneden pink, ook weer een strofe uit de oudheid die bij dit soort plaatjes uit het niets opdoemt:





Alles is zeiknat maar het ochtend tafereel is zoveel sterker als het avond licht van eerder:



tot hier weer even het journaal, Willem.

[schipper-willem]

We varen weer en de dag straalt me opnieuw tegemoet, het valt natuurlijk extra op na al die regen dat maakt dan ook weer dankbaar.
Een prachtig klokgeveltje spiegelt in weerklank in het water, ik hoop dat de bewoners later de nieuwe aanbouw die gelukkig wat verscholen ligt achter de treurwilg later nog eens optrekken tot de oude dakhoogte, zou meer harmonie geven:



Zomaar wat plaatjes van onderweg, niet te veel we zijn hier al eerder langs gekomen:





En dan zomaar een bekende of... zijn er toch nog meerdere met zo’n naamvoering?





nog een stoere klipper als decoratie tussen drijvende wooneenheden nu te koop ligt in Dintelsas:



Hoe zou je nou zo’n schuitje noemen wat naast een voormalig werkscheepje van gemeente Rotterdam is afgemeerd, een praam, in ieder geval wel aan begonnen maar nog niet af:



we gaan weer even eruit tot later, Willem.

[schipper-willem]

Na het aakachtige praammodel doemt er een stoere beurtmotor op echter wat er aan lijnenspel bestond is door comfort verbouwingen drastisch ingeperkt.
Waarschijnlijk was er alleen een stuurhutje op het achterdek aanwezig of was het lage salonroefje versleten of onpraktisch en ook de permanente deklast geeft meer woongenot:



Alles kan niet bewaard blijven laat het echter niet rondslingerdrijven:



Dat geld dan ook weer voor zo’n jammerplaatje te zien aan de moed ligt de ark al even in deze positie, het heerlijk vrije wonen op het water is nu in het water gevallen:



en zachtkens kabbelt het voort genietend van de diversiteit op en aan het water zojuist zijn we de Schiphol brug gepasseerd:



terwijl een zilveren vogel zijn opwachting maakt naar zijn veilige haven:



Alfa ... Besseling, schipper u wordt verzocht te gaan laden op piertje 9.
Vele malen gehoord in de Botlek als we daar lagen te wachten op belading, de lengte van het schip was 46 meter lang en 6.30 m breed en met een tonnemaat van 400 ton lag het scheepje in de 70er jaren goed in de markt.
Het kastje was net als mijn voormalig schip verlengt wat vooral voordelig was daar er uitsluitend laadruimte bijkwam dus in verhouding meer volume.
Eigenaar heeft het stuk er weer tussenuit laten branden wat niet altijd de originaliteit terug geeft hier zie je duidelijk de overgang van voor en achterschip, eerst de naad:



als je goed naar het blauwe randje kijkt zie je ook op afstand de knik:



Het is inmiddels rond éénen en ga even langs bij de Residence maar ja, Wim is in geen velden of wegen te zien wel iets dat met meer lawaai dan normaal naderd:



Een imposant transport zomaar een kring die om de zon vandaan geplukt is:



en blij dat de financieel rijken der aarde het geld laten rollen zodat ook v/d Wees nog een kruimel kan meepikken.
Hier stopt weer even mijn relaas, Willem.

[schipper-willem]

Verder weer om13.45 richting Kagerplassen, ik wilde nog naar Katwijk op visite bij een nicht van mij die daar in een woonark op het Additioneel kanaal woont wat een naam zeg.
Rechts aanhouden op de Kagerplassen en via het Norremeer naar de Warckerleede, Spriet



en Warmonderleede naar het Oegstgeesterkanaal:



Ook aan de wal gaat alles wat soberder hier zag je net een prachtige villa die toch wel wat onderhoud behoeft het rieten dak wordt al erg mossig en hier en daar een verfje.
Ze willen hier wat op Amsterdam lijken met zo’n dubbele klapbrug ziet er wel netjes uit:



Na een pracht gezicht van diverse witte villa’s en bijna steriele grasvelden er omheen geniet ik eigenlijk meer dan de eigenaren die dat alles maar moeten onderhouden.
Het botenhuis en jachtwerf ’t Joppe te Warmond vastgelegd net voor de Leede:



inmiddels de spoorbrug gepasseerd:



Ondanks het ruim te bevaren kanaal zijn de bruggen niet erg hoog toch komt hier dagelijks nog beroepsvaart doorheen een zandtransport met een mooi slepertje er achter:



Dan volgt een stukje historie, de trambrug van “de blauwe tram” ik heb de foto gestolen van Wim Wegman, wimwegman.worldpress.com
De doorvaarthoogte was voor de oorlog beduidend hoger als nu en als ik op de foto afga, een staandemast route:



en nu de huidige:



Tot zo ver dan maar weer, Willem.

[quichot]

Ha Willem!
Of er nog meer Jonge versies van Willem bestaan weet ik niet, maar waar je langsvoer beschouw ik als de enige echte!
Geen leven aan boord zo te zien, anders had je beslist even een bakkie moeten komen doen.