van beroeps naar recreatief

[Marie Christina]

Hahaha!
Ja, hoe is het mogelijk, dat dat allemaal mocht, hè?
Kunnen we ons nu (gelukkig) niet meer voorstellen.

[Tim76]

Willem haalde aan dat we in Dampremy (dat je toen ook gerust 'Deprimy' kon noemen ) die broodjes piekijzer moesten lossen. Het was al een heel gedoe om er te komen, en het was midden in de zomer, dus loeiheet, en ook nog eens logees aan boord. Toen we er een nachtje gelegen hadden was het hele schip bedekt met zwarte korreltjes. In eerste instantie geen idee waar die vandaan moesten komen, ze waren wel zo zwaar dat ze nooit aan boord gewaaid konden zijn. Het bleek echter een residu te zijn van de cokesfabriek: bij het afblussen kwam er behalve veel stoom ook restmateriaal vrij, dat met de stoom mee de lucht in ging en daarna neerdaalde op de omgeving.

Nee, dat was beslist geen genoegen, om daar te zijn. En om daar te wonen moet al helemaal een verschrikking zijn geweest. Het is goed dat die industrieën daar verdwenen zijn, het is er vele malen gezonder geworden. Anderzijds is door het verdwijnen hiervan de werkgelegenheid compleet ingestort en is er een torenhoog werkeloosheidscijfer. Toerisme is men vreemd, ik dacht dat de familie een dorpje bezocht voor wat boodschappen (ergens achter Strépy) maar daar was men helemaal niet ingesteld op gasten. Het verdient aanbeveling om, wanneer je je door die omgeving baant, de plaatselijke economie wat te stimuleren, denk ik. Daar moeten alleen nog wel wat zaken voor worden aangepast...

Groeten van Tim

[quichot]

Deprimy is het juiste woord, Tim! Als je bij dat doorgangetje de Samber opvaart ipv af, dan zie je aan sb een troosteloze woonwijk met afbraakwoningen langs het spoor. Die zouden we kunnen herkennen van het journaal, want daartussen stond het huis van ene Dutroux...
Maar genoeg gesomberd, het centrum van Charleroi is zowaar nieuw leven ingeblazen, en ziet er eigenlijk best wel gezellig uit. Zo 'heb' elk nadeel z'n voordeel.

[schipper-willem]

Al eerder berichtte ik over het vuilvis bakje met de bekende tekst, Houd Het IJ Vuilvrij, nou dat was dus hier, in Pont de Loup:



We naderen sluis Roselies, en wachten op de opvaart, zoals je ziet zijn ze een cilinder voor de stuw aan het plaatsen, met een langnek:



Verder gaat het weer, er is nogal wat lege opvaart, dus er wordt achter ons nogal het een en ander geladen, wel een echte rivier, het kan hier nog wel eens hoog zijn aan de oevers te zien:



Vele spoorbruggen, door de kronkelloop van deze rivier passeren we nogal eens de zelfde spoorlijn, met hier een op z’n kopse brug:



Er zit een grote voor ons uit, en die zal ons niet voorbij laten want hij past maar net in de volgende sluis, dus blijven we wat uit het schroefwater gedruis:



wel weer mooie doorkijkjes met zo’n steil wegelinkske:



We gaan weer even pauzeren.

[schipper-willem]

Nadat we slowmotion gevaren hebben, en samen met de Nairobi af geschut ben in de sluis van Auvelais komt er ook nog een spits achterop lopen, zou hij misschien een 2e huis hebben aan die mooie Spaanse kust, of dierbare herinneringen.
Helaas kon de Vrijbuiter niet mee in de sluis van Mornimont



Toch is het hier ook goed toeven als ik over de sluisdeur van Mornimont kijk:



Dan het imposante klooster van Floreffe met de toren in de steigers:



Ook is er hier nog een soort van rondvaartbedrijf:



Als ik de Las Palmas voor laat gaan, blijft de schipper boven de sluis liggen, hij wist al dat het druk was aan Salzinnes, en daar dit de laatste schutting was bleef hij hier.



Echter, toen de uitvaart boven uitgevaren was, riep de sluis ons op, en daar mijn Franstaligheid te wensen over laat, zei hij; bateau de Toerist, En Avant!:



En zo was Ecluse Floriffoux de laatste sluis die wij voor deze dag deden, voeren op ons gemakje naar Salzinnes waar we op een oud lossteiger afmeerden om 20.00 uur.
Weer een volle dinsdag 11-07-2013.

[schipper-willem]

12 juni We komen om 0930 uur in sluis Salzinnes, en mochten als eerste binnenvaren:



Bevrijd van de laatste schutsluis op de Samber nemen we afscheid met een aantal foto’s dat opnieuw keuze maken betekend:











En dan zijn we bij Roy Albert op de scheiding van Samber en Maas:



Dat was het weer voor een week, groet, Willem.

[ursus]

Ik mag graag je verhalen bekijken Willem. Het zijn niet 1 2 3 de plekken waar ik zo snel zal komen met het bootje, dus leuk om het op deze manier te zien.
En ik zie dat je zelfs een aparte vlaggenmast hebt gemonteerd voor de scheepspraetvaandel!

[sambeek]

Er leuk te lezen en te zien, ben eigenlijk wel een beetje jaloers.

[Tim76]

En ik zie dat je zelfs een aparte vlaggenmast hebt gemonteerd voor de scheepspraetvaandel!

...waar een marifoonantenne al niet goed voor is...

Groeten van Tim

[schipper-willem]

Natuurlijk moest ik Henk de Pont de Jambes laten zien, dus voeren we even naar de brug bovenstrooms de Samber, en namen uitgebreid notitie van de Citadel:



We keken ook nog even onder de bogen door, verlangend naar het bovenstroomse, helaas, Henk wilde toch zaterdag weer thuis zijn, en het was inmiddels al woensdag, toch vond ik het jammer, juist één van de mooiere stukken:





En in volle glorie, pont de Jambes:



En dan vindt je ook nog een verdwaalde westlander, genationaliseerd in België, het brengt mij weer naar Opa Oosterlee, die voorbij kwam bij het begin van dit verhaal:



De spoorbrug over de Maas te Namen krijgt ook een facelift:







Iedere keer weer verwonderd over zoveel woonschepen in allerlei soorten en maten boven ecluse Grand Malades, varen we heel rustig richting sluis die aan de onderzijde invaart.
Dat komt straks,Willem.

[schipper-willem]

We zijn nog boven de sluis, als ik deze Hollandse klipperaak op de foto zet, en zojuist schepte de huidige eigenaar een Engelsman een puts water, waarna ik hem vertel dat hij een lovely klipperaak heeft.
Hij wist te vertellen dat het schip in Dedemsvaart gebouwd was, echter het jaartal is me ontschoten:





Dan is het mijmeren weer gestopt en liggen we over bakboord in de sluis:



Er ontspruit zich een nieuw gezichtsveld als er om de hoek achter de Macte-Animo een
IJtunnel te voorschijn komt, dus gaan we uitbundig foto’s nemen en zwaaien:



Ik tracht het scheepje en schipperse zo voordelig mogelijk voor de lens te krijgen, je weet het elke seconde telt! met als achtergrond decoratie de Vijzelgracht:



het is zo weer voorbij:



We gaan er weer even uit om onze emoties weer de baas te worden,Willem.

[schipper-willem]

Er vaart en ligt dus veel Hollands erfgoed op de Belse waterwegen, soms toch nog gevangen door mijn cameraatje:





En één op de scheepswerf van Beez:



Zo te zien heeft deze man grote plannen, de titel van een gedachte, van een echt Bels motorscheepje, en een Zweedse vlag:



Verwonder je maar niet, ter informatie:



Wat zou dat voor een gebakkie geweest zijn, een oud slepertje? :



Wat een trots in de zestiger jaren zo’n schip onder je kont:



Zo zie je maar dat alles betrekkelijk is, en met deze gedachtespinsels verlaat ik jullie weer een wijle, Willem.

[schipper-willem]

Na de Tramontane passeren we diverse mooie optrekjes:





en komen voorbij de yachthaven van Nameche:



Prachtige steile rotspartijen met pal eronder de Avenue Reine Elisabeth zelfs nog binnen de spoorlijn:



En dan de klimmers, of misschien wel abseilers, dat het een groot risico is leert ons de historie van Roy Albert 1 die omgekomen is bij de Alpinistische sport, al zijn er volgens een site op Google andere interpretaties over dit gebeuren, even inzoomen:



Dan gaan we weer naar het volgende berichtje, Willem.

[schipper-willem]

We naderen club nautic Livois, een oude sluismuur, licht dat er iemand weet welke sluis dit is geweest,Nameche?



Dan vinden we ook nog een leuk modelletje:



Veel schepen in wat vervallen staat varen we voorbij, ook nu weer die keuze, er zitten nogal wat kempenaars bij schepen waar je 20 jaar geleden nog tegenaan keek.
Dan volgen er nog een paar activelingen, de Aladin ex Jozina B:



En er achter in belading de sesanda



daarbij is het schip het waard om ook achterom te kijken, een gelikt spulletje:


Dan komt Dolomies des Marche les Dames in zicht.

[schipper-willem]

Dolomies des Marche les Dames. laadplaats voor veel schepen, zelf heb ik er ook wel eens geladen voor Tiel, de glasfabriek, hier bijna het schilderij van Pierre Lemoine:



Dan vaar je zoiets voorbij, en denk je had ik nu maar iets later geweest dan kon ik dat storten in het ruim van die gravel nog vast leggen:



Maar het ging toch nog sneller dan ik dacht en, zie daar:



Triest, toch weer die aftakeling van zoveel schakering aan zoveel typen binnenschepen, deze liggen niet meer op vracht te wachten zo te zien:



Wat een verademing als je zo’n daverend schip aan ziet komen , ik zie er iets in van van Ommeren, de Durance, wel mooi tegen die achtergrond:



En ondanks de hoge brandstofprijzen houd hij er een potig autootje op na:



Weer op naar de volgende sessie, fijne werk of plezierweek, Willem.