

Iedereen heeft wel eens over van "deze bovengenoemde" gehoord en de kriebels rijzen je over den rug!
Het zal toch niet??? Wij hebben het zekere voor het onzekere genomen en alles toegepast wat je kan bedenken! Dus voor een godsvermogen een partij koper in de vorm van een scheidingstrafo geinstalleerd, al het zwakstroom gescheiden van de romp van het schip, De massa van de walstroom galvanisch gescheiden en op de juiste plekken een paar kilo aluminium onder het schip gelast!
Drie jaar later het schip weer de werf op en...weer her en der een putje erbij. Nu is een onderwaterschip van 80 jaar oud wel wat putjes gewent en moet je daar niet van schrikken maar ik bedacht me dat dit absoluut niet kon en nog steeds last zou hebben van elektrolyse verschijnselen.
De oplossing bleek simpel! We halen het officiele "Nederlands Meet instituut" erbij en laten een meting verrichten in en rondom ons schip op de plek waar het altijd ligt. Immers kan zelfs een ander schip wat slechts een ander potentiaal heeft al roet in het eten gooien.
Na een bakkie koffie of twee gingen de heren (2 man sterk) metingen verrichten. Dit gebeurde dmv een zink-anode/kathode langs de romp van het schip te laten zaken in het water op zo'n 100 cm onder het wateroppervlak. Dit doen ze op heel veel punten rondom je schip. Deze metingen worden uitgevoerd met je accu's aangesloten, verbruikers aan en uit, accu's er af, 220 walstroom los, en vast, generator aan en uit enz. enz.
Na een ochtend meten was de conclusie dat wij absoluut vrij van elektrolyse zijn en dat het schip uitstekend beschermd is met ruim voldoende anodes.
Blij met deze melding en een officieel rapport in de hand was ik dik 1000 euro armer

...ik moet elektrolyse meter-man worden!