Nico, allereerst bedankt voor je constructieve bijdragen. Uiteraard heb je gelijk. In mijn vak (IT) wordt ik ook maar al te vaak geconfronteerd met de gevolgen van pragmatische oplossingen. Een goede aanpak op basis van eisen, wensen en doordacht ontwerp voorkomt veel ellende. Ik moet er niet aan denken dat ik voor een brug lig te wachten met wat wind, de palen laat vallen en dan door welke oorzaak ook ze ineens niet meer kan ophalen als de brug opengaat, omdat ze krom zijn. Dan sta/lig je voor paal!
Mijn belangrijkste eisen/wensenlijstje:
- Max. inbouwhoogte ong. 1,80 meter
- Bruikbaar tot 3,5 meter diepte (= 2,30m onder het vlak), bij voorkeur 4,5m
- 2 of 3 telescoopelementen toegestaan
- gewicht onbelangrijk
- electrisch bedienbaar
- terugmelding naar stuurhut
- geluidarm, zowel opgehaald als neergelaten
- zo mogelijk in zelfbouw uitvoerbaar
- diameter zo gering mogelijk (anders moet ik mijn generator verplaatsen / het inbouwframe aanpassen)
Voor de pragmatische aanpak bij de sleper van Daniel ben ik niet bang: de spudpalen zijn zodanig overgedimensioneerd dat die niet krom zullen gaan. Voor het grote schip van Daniel, en ook voor mijn Johanna van 50 ton komen wat grotere krachten in het spel. Ook een onderwaterschip van 24 meter, 1,20 diepgang, zal bij passerende vaart behoorlijk wat zijdelingse krachten als gevolg van waterverplaatsing met zich meebrengen. Als je de klachten van binnenschippers hoort over ankeren op de Rijn en tientallen meters meegezogen worden met passerende duwstellen dan zal dat ook op onze schaal aardige krachten op palen opleveren.
De keerzijde van een stalen 'lagering' is dat deze veel herrie kan maken als je op de palen overnacht. (Bij mij komt een eventuele paal voorin grenzend aan de slaapkamer te zitten). Een getijdeblok zal je niet bungelend/tikkend in de spudpaal willen hebben zitten. Als je twee palen laat zakken zal het schip in ieder geval niet meer ronddraaien om de palen, dan is dat probleem weg. Wel komt dan bij draaiende windrichting een grotere dwarskracht op het schip te staan. Als er golfslag bijkomt gaat een platbodem rollen. Los van het gebrek aan slaapcomfort krijg je in dat geval ook forse krachten op de palen.
Helaas ben ik geen werktuigbouwkundige. Dat is een richting die ik, achteraf gezien, veel liever had gedaan dan de IT. Sta me toe als amateur even verder te filosoferen over kunststof lagering
Is het misschien een idee om lange stroken kunstof op de buitenkanten van de zakkende palen te bevestigen? Dat voorkomt in mijn gedachtengang dat er hoge belastingen op relatief korte delen van de buizen ontstaan: de krachten worden over de hele lengte verdeeld. Dan moet de speling uiteraard niet te groot zijn. De stroken kunnen in bijv. 3 of 6 segmenten de helft van de omtrek van de pijp bedekken. Een ander voordeel is dan dat eventuele ongerechtigheden in de lengtegroeven eenvoudig naar beneden worden geduwd als de paal wordt opgetrokken. Tenslotte voorkomt het een hoop werk met flenzen en ringen met bijbehorend lastiger constructiewerk IN de pijpen. Zo wordt de constructie eenvoudiger te maken. Het levert misschien ook nog een voordeel op m.b.t. de diameter van de buitenste paal: als er stroken van bijv 5 mm op de pijpen zitten gaat er bij een telescoop maar 1 cm per segment verloren aan lagering. Dat beperkt weer de doorsnede van de buitenste vaste pijp. Het te ver uitschuiven van een paal kan misschien in plaats van met flenzen wel met een lijn (of twee, voor de zekerheid) worden voorkomen. Die lijn kan dan om een trommel met een veer automatisch opwinden als de paal wordt ingetrokken, ongeveer zoals ook een spinnakerval op een wedstrijdboot op een stuk pijp met een 'elastiekmotor' wordt opgewonden bij het hijsen van de spinnaker. Bij een telescoop is er dan uiteraard voor iedere sectie een borglijn (of twee) met bijbehorende veertrommel(s). De lijnen kunnen met enige fantasie weer worden gekoppeld aan een terugmelding: hoe ver is ieder segment uitgevierd?
